Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία (ΧΛΛ) είναι ένας από τους πιο συχνούς τύπους λευχαιμίας σε ενήλικες. Η νόσος εμφανίζεται κατά κύριο λόγο σε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών, ενώ σπάνια διαγιγνώσκεται σε άτομα κάτω των 40 ετών.[1]
Πρόκειται για έναν τύπο κακοήθειας που προσβάλλει τα λευκά αιμοσφαίρια και τείνει να εξελίσσεται με αργό ρυθμό κατά τη διάρκεια πολλών ετών.[1]
Τα B-κύτταρα αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση λοιμώξεων.[2] Η ΧΛΛ εμφανίζεται όταν ο μυελός των οστών παράγει πολύ μεγάλες ποσότητες ενός συγκεκριμένου τύπου λευκών αιμοσφαιρίων, που ονομάζονται λεμφοκύτταρα, τα οποία δεν λειτουργούν σωστά.[2]
Τα παθολογικά λεμφοκύτταρα που παράγονται μπορούν να συσσωρευθούν στην πάροδο του χρόνου στο λεμφικό σύστημα, σε σημεία όπως ο μυελός των οστών και οι λεμφαδένες.[3] Τα κύτταρα αυτά, καθώς επιβιώνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από τα φυσιολογικά κύτταρα, συσσωρεύονται, εκτοπίζοντας τα φυσιολογικά κύτταρα μέσα στο μυελό των οστών. Το γεγονός αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση συμπτωμάτων όπως:[1][4]